Highway 1, Monterey, Big Sur

Voor de laatste keer passeren we de Golden Gate onderweg naar Highway 1, die we zullen volgen tot Monterey. Daar zullen we één dag langer blijven dan voorzien, omdat we het gat moeten opvullen dat is ontstaan doordat we niet bij Julia Pfeiffer kunnen kamperen.
Zodra we de agglomeratie San Francisco achter ons laten begint het landschap te veranderen en maakt de bebouwing plaats voor een meer natuurlijke omgeving. We zakken langzaam af in zuidelijke richting en af en toe stoppen we even om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken.
Een leuke plek om even rond te kijken is Pigeon Point Light Station, een oude vuurtoren met een paar huisjes. Vanaf deze plek zien we ook de eerste walvissen, al zijn ze erg ver weg. Heel in de verte kun je ze zien spuiten. We kijken een paar minuten naar het bijzondere verschijnsel en het zijn er inderdaad veel.

Via Santa Cruz, dat langs de zee veel weg heeft van een pretpark, komen we in het veel rustigere en kleinere Monterey. We nemen onze intrek in het hotel en zoeken een wasserij op om onze was te doen. Daarna zoeken we ook de kampeerspullen uit: die hebben we nu niet meer nodig en kunnen alvast worden opgeborgen. Omdat we die middag al uitgebreid Mexicaans hebben gegeten, slaan we de avondmaaltijd over: een paar handjes pinda’s verder storten we moe in bed.

De volgende ochtend verkennen we de omgeving, onder andere door het rijden over Cannery Row: een straat met allemaal voormalige fabrieken waar vis werd ingeblikt. Aardig om te zien. Ook wagen we ons aan de ’17 mile drive’. Tegen betaling van 10 Dollar mag je langs heel veel golfbanen, protserige huizen, tuinschuttingen van de superrijken en talloze bordjes met ‘no stopping’, ‘keep off’, ‘no entry’ of ‘private property’ rijden. Wij vinden er niets aan, anderen vinden het prachtig. Weer een ervaring rijker.

Ruim op tijd gaan we naar de Fishermans Wharf om in te checken voor onze whale watching cruise. Michiel heeft op zijn telefoon een gemiste oproep staan en dat blijkt van de walvisvaarders te zijn. De trip is geannuleerd in verband met slecht weer en hoge golven. Zo jammer! Gelukkig mogen we meteen inschrijven voor maandagochtend vroeg, hopelijk is het weer dan wel goed.
 We vullen de avond met een wandeling langs de kust, er is hier veel wildlife te zien. Echt gaaf!

Omdat we hier een dag langer zijn dan gepland, zoeken we een mooie invulling voor de zondag. Die wordt gevonden in een bezoek aan het Aquarium. Je kunt hier prachtige en grote aquaria bekijken met veel dieren en planten, die hier in de omgeving in zee leven. Hoewel we er al na een paar uur zijn uitgekeken is het een leuke ervaring.

’s Middags rijden we Highway 1 een stuk af. Hoewel in de Big Sur - waar ook ‘onze’ campground ligt - alles is gesloten, kunnen we er wel doorheen rijden. In het gebied zijn alle zijwegen van Highway 1 afgesloten. Deze route langs de kust is echt spectaculair mooi en heel fotogeniek.

Naarmate we dichter bij Big Sur komen zien we steeds meer rook in de bergen. Ook komen we regelmatig van alles tegen dat er op duidt dat hier echt iets aan de hand is: brandweer, politie, vrachtwagens met bulldozers er op. Op een bepaalde plek zien we ook helikopters af en aan vliegen om in zee water te halen, wat ze mee terug de rokende bergen in nemen. Een onvoorstelbaar groot – en prachtig! – gebied brandt hier af, veroorzaakt door een illegaal kampvuur. Er is hier ook al een dode gevallen en er zijn 56 huizen en 11 andere gebouwen verwoest. Het doet gewoon pijn om te zien.

Uiteindelijk vinden we de campground ook, we zien hem van een afstandje liggen en kunnen er mooie foto’s van maken. We mogen er niet in, want er zijn linten gespannen waar we niet langs mogen. Men wil blijkbaar echt voorkomen dat mensen toch het gebied in gaan. En gelijk heeft men: alsof het onder controle krijgen van de brand niet al genoeg vraagt: meer dan 5000 brandweerlieden zijn er mee bezig en dan wil je niet ook nog naar een paar eigenwijze toeristen hoeven zoeken.

Op de terugweg naar Monterey zien we meer activiteit van politie en brandweer van eerder die dag. Ze zijn druk langs de weg, er is van alles afgesloten, er staan meer pylonen en afzetlinten en wij krijgen langzaam het idee dat het hele stuk Highway 1 langs de Big Sur wel eens dicht zou kunnen gaan. We houden de berichtgeving maar in de gaten, want morgen willen we er weer langs onderweg naar Morro Bay.  
Wat mooi en ontroerend is om te zien zijn de vele dankbetuigingen richting de hulpdiensten. Overal hangen spandoeken en staan borden waarop de brandweermannen bedankt worden voor hun inzet.